ذخیره اطلاعات دیجیتال هر پنج سال ده برابر افزایش مییابد. فضایی که حاوی
این اطلاعات است بسیار وسیع است؛ تکنولوژی که آن را به کار میاندازد نیاز
به فضای بسیار زیادی دارد. بیش از 500,000 مراکز دادهای در جهان وجود
دارد، یعنی تقریبا معادل 6000 زمین فوتبال. مراکز دادهای به سرعت در حال
تبدیل شدن به یک معضل برای بسیاری از مدیران هستند، چراکه برای شرکتها مهم
است که چگونه هزینهها را پایین نگه دارند و اثرات زیست محیطی را به حداقل
برسانند.
به گزارش سافت گذر به نقل ازآی تی ایران؛ طبق گزارشی که در ماه آوریل توسط شرکت گرین پیس ارائه شد، تقاضای برق برای
مراکز دادهای و شبکههای مخابراتی با برق مصرفی بیشتر ملل جهان قابل
مقایسه است. اگر این فضا، خود یک کشور بود از لحاظ مصرف انرژی در مقام پنجم
جهان پس از ایالات متحده، چین، روسیه و ژاپن قرار میگرفت.
شرکت گرین پیس ادعا میکند که بیشتر این مراکز دادهای بخشی از انرژی مورد
نیاز خود را از زغال سنگ تامین میکنند، اما برای حداقل نیمی از نیاز خود
نیازمند به نفت هستند (بعضی از شرکتها از جمله اپل این ادعا را رد
کردهاند).
هیچ شکی نیست که مراکز دادهای برای کار کردن نیاز به مقادیر بسیار عظیمی
از انرژی دارند و انتظار میرود که تقاضا برای برق مصرفی این مراکز افزایش
یابد. اگر مراکز دادهای همچنان از منابع انرژی سنتی مثل سوختهای فسیلی
استفاده کنند، برخی مدافعان محیطزیست مثل شرکت گرین پیس نتایج مخربی را در
از بین رفتن محیط زیست و تغییر اقلیم پیشبینی میکنند.
با این وجود، واقعیت این است که مراکز دادهای ضروری هستند- نه تنها برای
کسب و کارهای تکنولوژی بلکه هر سازمانی که از اینترنت در کار خود استفاده
میکند (تقریبا همه کسب و کارها این نیاز را دارند. این طور نیست؟)
برخی از شرکتهای بزرگآی تی شروع به استفاده از قدرت و نفوذ خود برای
تغییر نیاز انرژی کردهاند. گوگل تقریبا یک میلیارد دلار در زمینه انرژی
تجدیدپذیر سرمایهگذاری مستقیم کرده است. فیس بوک تصمیم گرفته است که حداقل
یکی از مراکز دادهای خود را در نزدیکی منابع انرژی تجدیدپذیر قرار دهد.
eBay تمام تلاش خود را به کار گرفته است تا تغییرات قانونی ایجاد شود که
شرکتها بتوانند مستقیما به منابع انرژی تجدیدپذیر دسترسی یابند. در این
قسمت اطلاعاتی ارائه میشود که دو غول تکنولوژی چه اقداماتی انجام میدهند و
چگونه هر شرکت در هر اندازهای که باشد میتواند سهم خود را در کاهش اثرات
سوءمحیطی و ذخیره کردن پول ارائه نماید.
راهحلها
eBay: این سایت خرده فروشی اینترنتی اولین مرکز دادهای خود را در سال 2010
در ساوث جوردن، شهر اوتاه بنا کرد (این شرکت قبل از آن فضای مرکز دادهای
خود را اجاره کرده بود، یعنی کاری که بسیاری در این صنعت انجام
میدهند).این مکان تقریبا بی نقص بود، در یک اقلیم مناسب و تنها 14 میلی
ثانیه از سایت شرکت که در آینده در آریزونا واقع میشد؛ فاصله داشت.
دین نلسون، ريیس ارشد eBay در خدمات بنگاه جهانی میگوید «نه مساله از ده
مورد در اوتاه حل شد. اما مساله انرژی تجدیدپذیر حل نشد.» eBay به دو دلیل
یعنی مسائل زیستمحیطی و موضوعات اقتصادی قصد داشت برای تامین انرژی بیشتر
تجهیزات خود از انرژی تجدیدپذیر استفاده کند. اما یک مشکل وجود داشت: قانون
اوتاه به شرکتهای غیر خدماتی اجازه خرید و انتقال برق را به طور مستقیم
ازتوسعه دهندگان انرژی تجدیدپذیر نمیدهد.
eBay به همراه شرکت دیتا سنتر پالس که یک سازمان متشکل از متخصصان مراکز
دادهای است که نلسون قبل از پیوستن به شرکت با آنها آشنا بود، برای تغییر
این قانون تلاش کردند. این شرکت به همکاری با سناتور جمهوری خواه مارک مدسن
پرداخت تا کارگروهی متشکل از سایر مصرفکنندگان انرژی، بزرگترین شرکت
الکتریک اوتاه، تولیدکنندگان انرژی تجدیدپذیر و گروههای مصرف کننده تشکیل
دهد. این کارگروه پیش نویس قانونی را تهیه کرد که در ماه مارس توسط مجلس
تصویب شد. در تابستان امسال مصرفکنندگان در اوتاه میتوانند انرژی
تجدیدپذیر را مستقیما از تامینکنندهها خریداری نمایند.این شرکت همزمان به
شراکت با برخی از سیاستگذاران در اوتاه پرداخت که هدف آن یافتن
راهحلهایی بود که بتواند برخی از مرکز دادهایاش را کاملا از شبکه خارج
کند. هفته گذشته، eBay برنامههای خود را برای توسعه امکانات سواث جوردن و
استفاده از منابع تجدید پذیر به عنوان منبع انرژی اصلی برای بخش جدید سایت
اعلام کرد. قرار شد که انرژی توسط شش سلول سوخت در محل تامین شود و شبکه
برق فقط به عنوان پشتیبان مورد استفاده قرار گیرد.
eBay اولین غول تکنولوژی خواهد بود که از انرژی جایگزین به عنوان منبع اصلی
انرژی برای مراکز دادهای استفاده خواهد کرد و واضح است که این شرکت در
این راه با سختیهای زیادی روبهرو خواهد بود. حتی شرکت گرین پیس نیز این
اقدام را مورد ستایش قرار داد.
این شرکت تشخیص داد که با توجه به نیاز خود، هم به راهحلهای خارج از محل
نیاز دارد (مثل دریافت مجوز بر اساس قوانین اوتاه) و هم به راهحلهای در
محل(مثل سلولهای سوخت).
این فقط بخش کوچکی از کار eBay است. نلسون میگوید «ما به طور کلی به همه
جنبههای مراکز دادهای توجه میکنیم- هزینهها، مکان و بهرهوری. روش ما
این است که ابتدا مشکلات را از طرف خودمان حل کنیم و بعد آن را کاملا از سر
راه برداریم». eBay ساخت سایت آریزونای خود را به طور دقیق مستندسازی کرد و
آن را پروژه مرکوری نامید و به گردآوری یک تحقیق پرداخت که در آن مشخصات و
جزئیات درباره اینکه شرکت چگونه به این اهداف دست یافت تدوین شده بود.یکی
از موضوعاتی که این شرکت را متمایز میکند چگونگی رسیدگی به تجهیزات و بخش
آی تی آن است. اغلب دو مدیر مختلف به این امور میپردازند. اما در مورد
مراکز دادهای، خود نلسون قبوض برق را میپردازد و سخت افزار خریداری
میکند. این به آن معنا است که شرکت مسائلی مانند چگونگی خنک کردن سرورها
را در زمان خرید مد نظر قرار میدهند، نه وقتی دیر شد.
نلسون به شرکتهای کوچک و متوسط توصیه میکند در سرمایهگذاریهایی که کسب و
کارهای بزرگتر برای اثبات امکان پذیری روشهای جایگزین به کار میبرند
شریک شوند. او میگوید «همه ما مشکلات مشابهی داریم، فقط حجم مسائل متفاوت
است. هنوز مساله بهره وری، انعطافپذیری و مهارت برای همه مطرح است.» او
آنها را تشویق میکند اپراتورهای مراکز دادهای را که در آن فضا اجاره
کردهاند و همچنین تولیدکنندگان سرور را که از آنها خرید میکنند، به چالش
گیرند تا استانداردهای بهرهوری بالاتری در اختیارشان قرار گیرد.
فیس بوک: فیس بوک در حال حاضر امکانات لازم برای دو مرکز دادهای را تکمیل
نموده است- یکی در پرینویل، اورگان و دیگری در فورست سیتی، کارولینای
شمالی- و ساخت سومین مرکز دادهای را در لولئا در سوئد آغاز کرده است. این
شرکت مکانی در سوئد را انتخاب کرد؛ چون کشوری است که شبکه برق در آن ثابت
است و آمیزه انرژی تجدیدپذیر قدرتمندی دارد.
مایکل کرکلند، مدیر ارتباطات در فیس بوک میگوید «پیدا کردن مکانی برای
ایجاد مرکز دادهای مانند پیدا کردن سوزن در انبار کاه است. به نظر میرسد
که سوئد همان سوزن باشد. یک سایت بی نقص.»
کرکلند، روش شرکت را در ایجاد مراکز دادهای کارآمد از لحاظ انرژی، یک روش
«بدون اتلاف» میداند. شرکت به همه موضوعاتی که به مراکز دادهای مربوط
باشد توجه دارد
- ساختمان، سرورها، سیستم خنک کننده- و آن را به صورت اساسی و بر حسب
ضروریات طراحی کرده است. او میگوید «هر چیزی که مستقیما با انجام کار مفید
ارتباط نداشت، کنار گذاشته شد.»
کرکلند میگوید «بیشتر سرورهایی که به صورت انبوه خریداری میکنید یک قاب
پلاستیکی ظریف در قسمت جلوی دستگاه دارند که لوگوی خود را روی آن قرار
میدهید و هرگاه با ريیستان از مقابل آن رد میشوید، او تحتتاثیر قرار
میگیرد. ما خود را از آن رها کردیم. حدود سه کیلوگرم پلاستیک برای هر سرور
مصرف میشد که خرید و نصب آن ضروری نبود و وقتی سرورها را از رده خارج
میکردیم نیز وارد چرخه زباله نمیشد.» خارج کردن این قابها همچنین باعث
افزایش بهره وری مصرف انرژی بود چراکه وجود آن باعث عدم ورود جریان هوا
میشد و در نتیجه پنکهها باید برای خنک کردن سرور بیشتر کار میکردند.این
روش بدون اتلاف برای فیس بوک مفید بود. «کرکلند میگوید» مرکز دادهای
پرینویل 38 درصد انرژی کمتری مصرف میکند تا کار مشابه آنچه در سال 2011
انجام میداد را به انجام رساند، در حالی که هزینههای شرکت 24درصد کاهش
یافت.»
فیس بوک در سال 2011 پروژهای به نام اوپن کامپیوتر را شروع کرد تا به
شرکتهای دیگر نیز در افزایش بهره وری آنها کمک کند. او میگوید: «قصد ما
این بود که به سوال بزرگتری پاسخ دهیم: از آنجایی که شما اجتماع بزرگتری
هستید قصد دارید چگونه به صورت مسوولانه این کار را انجام دهید؟ ما دور هم
جمع شدیم و در اوایل 2011 طرحها را نهایی کردیم (برای مرکز پرینویل) و سپس
قدم غیرمعمولی استفاده منابع باز (Open Source) برداشتیم.»
به طور سنتی، این صنعت در رابطه با طراحی برای سرورها و سایر مولفههای
مربوط به مراکز دادهای بسیار بسته بود. فیس بوک قصد داشت تاثیر بسیار بزرگ
تری را با برداشتن یک گام بزرگ در باز گذاشتن منابع خود و تشویق دیگران به
این کار در این صنعت (به خصوص تولیدکنندگان) برای دنباله روی از روش بدون
اتلاف خود بردارد. کرکلند میگوید: «روشی که این صنعت تاکنون عمل کرده است
بر مبنای مدل مخفی کردن منبع سیستمها بوده است. این روش در نهایت به کاهش
بهرهوری و اتلاف زیاد منجر میشود. ما سعی کردیم این مدل را تغییر دهیم.»
کرکلند به شرکتها توصیه میکند در مقابل تامین کنندگان از تکنولوژیهای
بدون اتلاف دفاع کنند و آن را بخواهند. او میگوید «اگر همه مصرفکنندهها
یکصدا با هم جمع شوند و بگویند ما تکنولوژی بدون اتلاف، ارتقا یافته و از
لحاظ انرژی کارآمد میخواهیم، این کار به حرکت به سوی چنین تکنولوژیهایی
کمک خواهد کرد.»